op·tui·gen(tuigde op, heeft opgetuigd).; versieren, uitdossen

Vanuit een diepgewortelde liefde voor esthetiek en een wens voor een gezondere en feestelijkere leefomgeving creëer, repareer en verzamel ik dingen die de wereld om ons heen nog mooier zullen maken.

Het was 2020 en begon allemaal met heimwee naar dansbaardere tijden. Met geen enkele mogelijkheid om onze nachtvleugels uit te slaan of onze festival-stappers aan te trekken ontstond een zee van tijd en ruimte om te contempleren en creeëren. Niet alleen de kwetsbaarheid van ons mens-zijn maar vooral de kwetsbaarheid van de planeet werd kraakhelder en op een gouden dienblaadje gepresenteerd.

Die heimwee naar dansbaardere tijden uitte zich vooral in het hoopvol en onvermoeid creëren van outfits en accessoires die op het eerstvolgende feestje gedragen konden worden. Aangevoerd door herinneringen aan dampende dansvloeren en met het welzijn van de planeet en haar bewoners van het dierlijke soort in het achterhoofd creëerde ik tuigjes, vegan versies welteverstaan.

Dat balletje ging rollen en mijn drang om duurzaam te ondernemen nam toe. En dat bleek weer waargemaakt te kunnen worden door te gaan werken met materialen die reeds bestaan, afgedankte producten te upcyclen en geen enkel stukje materiaal te verspillen.

Langzaam maar zeker ontstond een collectietje vol liefdevol verzorgde, opgelapte en handgemaakte items. Een knus clubje dat ik graag aanvul met allerlei prullaria en pre-loved parels. Want met een bevoorrechte bijbaan die mij veel van de wereld laat zien struin ik de verste reizen af op zoek naar de dichtstbijzijnde dingen. Dolgelukkiger krijg je me niet als ik stuit op een item dat er prachtig uit ziet, zo voelt, en ook nog eens liefdevol, lokaal of misschien wel al mensen-levens-lang geleden gemaakt is.

Al die parels reizen met mij mee in het vintage mobiele atelier van waaruit ik woon en werk, rommel en lummel. Een rondrijdende stek waarin ik droom over een gezondere wereld en hoop het leven mooier en vooral nóg feestelijker te maken.